Στην ηλικία των 68 ετών, έμαθα ότι είναι αδύνατο να προβλέψεις πού θα σε οδηγήσει το ταξίδι. Είμαι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, ιδιοκτήτης μιας μικρής εταιρείας που αποφέρει καλά κέρδη. Παρά την ηλικία μου, εξακολουθώ να εργάζομαι και να ζω μόνος μου στο ευρύχωρο σπίτι μου.
Ο πρώτος μου γάμος διήρκεσε σχεδόν 20 χρόνια και με τη σύζυγό μου αποκτήσαμε δύο παιδιά, έναν γιο και μια κόρη. Ωστόσο, όταν η γυναίκα μου ερωτεύτηκε το αφεντικό της, ζήτησε διαζύγιο. Της άφησα το διαμέρισμά μας και επικεντρώθηκα στη δουλειά μου, η οποία οδήγησε σε ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, αγόρασα ένα μεγάλο σπίτι στην εξοχή και προσέλαβα τη Μαρία για να με βοηθήσει να το φροντίζω. Η Μαρία ήταν σπουδαία οικονόμος και τελικά ερωτευτήκαμε και παντρευτήκαμε.
Ήταν 15 χρόνια νεότερή μου, αλλά καταλαβαινόμασταν πολύ καλά. Περάσαμε 25 υπέροχα χρόνια μαζί, και η κόρη της ζούσε επίσης μαζί μας. Αφού πέθανε η Μαρία, η δική μου κόρη ήρθε να με επισκεφτεί και μου πρότεινε να τα ξαναβρώ με την πρώην σύζυγό μου.
Εκείνη ζει τώρα μόνη της και η κόρη μου σκέφτηκε ότι θα ήταν καλό αν ζούσαμε μαζί στο σπίτι μου. Ωστόσο, αρνήθηκα αυτή την πρόταση, επειδή η πρώην σύζυγός μου με εγκατέλειψε, διάλεξε έναν άλλο άνδρα και με την πάροδο των χρόνων γίναμε ξένοι.
Η κόρη μου συνεχίζει να επιμένει, λέγοντας ότι θα ήταν πιο διασκεδαστικό να ζήσουμε μαζί και θα ήταν πιο εύκολο για εκείνη να μας φροντίζει. Ξέρω όμως ότι δεν σκέφτεται εμάς, αλλά το να φύγει από το διαμέρισμα το συντομότερο δυνατό. Δεν θέλω να ζήσω με την πρώην σύζυγό μου και ελπίζω ότι δεν θα μετανιώσω ποτέ για την απόφασή μου.
