Από συνήθεια, η Νάντια πήγε να καθίσει στο παγκάκι της στο πάρκο. Αλλά εκεί καθόταν ήδη ένα κορίτσι με ένα καροτσάκι.

Η Νάντια δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια συνηθισμένη γιαγιά. Μισούσε να κάθεται με τα εγγόνια της. Δεν έπλεκε ποτέ ρούχα για κανέναν. Σηκωνόταν στις 7 το πρωί, έβγαινε έξω και κάπνιζε ένα τσιγάρο.

Ήταν πάνω από 80 ετών, αλλά άκουγε heavy rock πολύ δυνατά, και οι γείτονές της δεν είχαν αντίρρηση – το είχαν συνηθίσει. Έτσι γινόταν κάθε πρωί. Η ηλικιωμένη γυναίκα δεν καταλάβαινε εκείνες τις γυναίκες που περνούσαν τα γηρατειά τους με θλίψη και κρατιόταν μακριά τους.

Τα πήγαινε καλά με τους γείτονές της, καθώς είχαν συνηθίσει από καιρό τα καμώματα της ιδιόρρυθμης γριάς. Μετά το πρωινό της τελετουργικό, πήγαινε στο πάρκο για έναν σύντομο περίπατο. Εκείνο το πρωί, το παγκάκι στο οποίο καθόταν ήταν κατειλημμένο από ένα κορίτσι με καροτσάκι. -Αυτή είναι η θέση μου, πάντα κάθομαι εδώ, – είπε η Nadezhda. -Συγγνώμη, φεύγω τώρα – η κοπέλα σηκώθηκε, αλλά εκείνη τη στιγμή η Nadezhda την άρπαξε από το χέρι. -‘σε με να σε κοιτάξω. Τι είναι αυτές οι μελανιές;

Η κοπέλα δεν άντεξε και φώναξε: “Ο άντρας μου απολύθηκε από τη δουλειά του και πίνει συνέχεια. Έρχεται στο σπίτι και αρχίζει να με χτυπάει. Χθες δεν άντεξα και το έσκασα. Αλλά τώρα δεν ξέρω πού να πάω. Η Nadia προσκάλεσε τη νεαρή μητέρα και το παιδί της στο σπίτι της, τους κέρασε τσάι και στη συνέχεια είπε ότι μπορούσαν να μείνουν στο διαμέρισμά της για όσο διάστημα χρειάζονταν.

– “Η σύνταξή μου είναι καλή, αρκετή για όλους. Μείνετε, θα είναι πιο διασκεδαστικό μαζί. Ευχαρίστως. Το επόμενο πρωί, δεν υπήρχε δυνατή μουσική στην αυλή. Η Μαρίνα, μια γειτόνισσα, ανησύχησε: νόμιζε ότι ήταν η Ναντέζντα. Αφού περίμενε μέχρι τις 7:30, αποφάσισε να πάει να δει τι είχε συμβεί στη γειτόνισσά της. Όταν βγήκε στην αυλή, αρκετοί από τους γείτονές της έβαζαν μπροστά τα αυτοκίνητά τους και ετοιμάζονταν να πάνε στη δουλειά τους.

Εκείνη τη στιγμή, ένα παράθυρο του πρώτου ορόφου άνοιξε, η Nadia κοίταξε έξω και τους φώναξε: “Μπορείτε να κάνετε ησυχία; Το παιδί μου κοιμάται. Από εκείνη την ημέρα, η Νάντια ήταν αγνώριστη. Από μια γραφική ηλικιωμένη κυρία μετατράπηκε σε μια πραγματική, ευγενική και στοργική γιαγιά.

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *