Η Κάτια ήταν στη δουλειά. Μια μέρα, μια άγνωστη γυναίκα την πλησίασε και τη συνέκρινε με τη φίλη της. Είπε ότι ήταν πολύ παράξενες.
Η Κάτια δεν έδωσε καμία σημασία. Το βράδυ μίλησε στη μητέρα της γι’ αυτό και για κάποιο λόγο έγινε νευρική. Πάντα με συγκρίνουν με κάποιον! – Δεν ξέρω, μαμά. Είπε ότι η Ιρίνα κι εγώ έχουμε ακόμα και μια ελιά στο ίδιο σημείο.”
– Μην βγάζεις πράγματα από το μυαλό σου, δεν έχουμε καμία Ιρίνα.” Η Κάτια παρατήρησε ένα τρέμουλο στη φωνή της μητέρας της, ήταν όλα περίεργα. Η μητέρα της είχε προβλήματα υγείας. Κάθε μέρα η Όλγα γινόταν όλο και πιο αδύναμη. Και μια μέρα η Κάτια άκουσε τη μητέρα της να κλαίει και τότε της εξομολογήθηκε τα πάντα. Δεν μπορώ να σου το κρύβω πια, δεν είσαι η κόρη μου. Δεν μπορούσα να κάνω παιδιά, σε είδα στο ορφανοτροφείο και συνειδητοποίησα ότι δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς εσένα. Σε πήρα και μετακομίσαμε σε άλλη πόλη για να μη μας αναγνωρίσει κανείς.
Η μητέρα της ήταν άρρωστη και δεν ήταν δική της. Πώς μπορεί να τα επεξεργαστεί όλα αυτά; Έμεινε ξύπνια όλη τη νύχτα και θυμήθηκε στιγμές από την παιδική της ηλικία: “Μαμά, κι αν η Ιρίνα, η γυναίκα στην κλινική, είναι η πραγματική μου μαμά; Συμβαίνει τα παιδιά να είναι αντίγραφο των γονιών τους, και η ελιά είναι η ίδια.”
– Όλα είναι πιθανά, κόρη μου, η γη είναι στρογγυλή, όλα τα είδη θαυμάτων συμβαίνουν στη ζωή.” Το κορίτσι άρχισε να ψάχνει αυτή την άγνωστη για να μάθει για τη μητέρα της. Την περίμενε στο ίδιο μέρος την ίδια ώρα κάθε μέρα και τελικά τη συνάντησε και βρήκε εύκολα τη διεύθυνση εκείνης της Ιρίνας.
– Με συγχωρείτε, είστε η Ιρίνα;” ρώτησε δειλά η Κάτια.-Ναι, και ποια είστε εσείς;” η γυναίκα στραβοκοίταξε.-Συγγνώμη, μήπως έχετε γεννήσει πριν από δεκαοκτώ χρόνια;”-Τι;” η γυναίκα ήταν φανερά αμήχανη.Πράγματι, η Ιρίνα ήταν η μητέρα της Κάτια.
Έμοιαζαν τόσο πολύ που αυτό σπάνια συμβαίνει ακόμα και στη συνηθισμένη ζωή.” -Θεέ μου, οι γιατροί είπαν ότι δεν θα αντέξεις πολύ… Μίλησαν για πολλή ώρα, η Κάτια της μίλησε για την άρρωστη μητέρα της. Ο σύζυγος της Iryna ήταν ιδιοκτήτης μιας μεγάλης ιατρικής κλινικής. Έγινε σαφές ότι η Όλγα είχε μια ευκαιρία να αναρρώσει. Έκαναν πολλές προσπάθειες και η γυναίκα συνέχισε να καλυτερεύει. Τώρα η Κάτια είχε δύο μητέρες.
