Γνώρισα τον σύζυγό μου όταν ήμουν 27 ετών και εκείνος ήταν μόλις 19. Φυσικά, οι γονείς του ήταν αντίθετοι και η μητέρα του πάντα με μισούσε – απλά δεν με άντεχε.
Με κατηγορούσε ότι χαλάω τη ζωή του νεαρού γιου της, λέγοντας ότι ήθελε να διασκεδάζει και να απολαμβάνει τη ζωή, όχι να φτιάχνει οικογένεια και να κουβαλάει ένα βαρύ φορτίο. Λοιπόν, για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω για ποιο βαρύ φορτίο μιλούσαν: δεν έκανε τίποτα, δεν δούλευε, δεν βοηθούσε στο σπίτι. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να ζω κάτω από την ίδια στέγη με μια γυναίκα που δεν με έβλεπε.
Από το πρωί έως το βράδυ δούλευα ως λογιστής σε μια μεγάλη εταιρεία και το βράδυ εργαζόμουν με μερική απασχόληση. Αποταμίευα χρήματα για να αγοράσω ένα διαμέρισμα, αλλά ο σύζυγός μου δεν ενδιαφερόταν καθόλου γι’ αυτό. Τον ενδιέφεραν μόνο τα πάρτι, η διασκέδαση με τους φίλους του. Δεν ήθελε να βρει δουλειά.
Προσπάθησα να τον καταλάβω, επειδή ήταν ακόμα πολύ νέος, και έκανα τα στραβά μάτια σε όλες τις συγκεντρώσεις του με τους φίλους του. Η πεθερά μου είχε ένα διαμέρισμα που το νοίκιαζε. Προσφέρθηκε να το αγοράσει και να μετακομίσει μαζί μας. Νοικιάσαμε ένα δωμάτιο σε ένα κοινόχρηστο διαμέρισμα. Εκείνη την εποχή ανακάλυψα ότι ήμουν έγκυος.
Η προσφορά της πεθεράς μου ήταν πολύ κατάλληλη. Δεν είχαμε όλο το ποσό, οπότε έδωσα μόνο το μισό και συμφωνήσαμε να πληρώσουμε το υπόλοιπο αργότερα. Είπε ότι το έκανε μόνο για χάρη του εγγονού της. Σύντομα ο σύζυγός μου ήρθε σε μένα και μου είπε ότι δεν με αγαπούσε πια και ήθελε διαζύγιο. Ήμουν πολύ αναστατωμένη.
Ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει την οικογένειά του για τη δική του διασκέδαση; Ποτέ δεν κατάλαβε, και ποτέ δεν κατάλαβε τι σημαίνει οικογένεια. Ακόμη και η είδηση της εγκυμοσύνης του δεν τον επηρέασε. Η διαφορά ηλικίας εξακολουθεί να κάνει τη δουλειά της. Μετά από αυτό, συνειδητοποίησα ότι πρέπει να παντρεύεσαι μόνο έναν άνδρα που είναι τουλάχιστον 10 χρόνια μεγαλύτερός σου. Δεν θα δημιουργήσω σχέσεις με νέους ανθρώπους.