Η Ιννα και η γειτόνισσα τακτοποιούσαν το σπίτι μετά την ανακαίνιση, όταν ξαφνικά κάποιος εμφανίστηκε έξω από το παράθυρο.

Και μετά – απλώς απίστευτο. Η Νίνα Φεντόριβνα ζούσε μόνη της για πολύ καιρό. Οι γονείς της πέθαναν όταν ήταν τριάντα χρονών. Από τότε δεν μπορούσε να συμφιλιωθεί με τη μοναξιά και προσευχόταν συνεχώς στον Θεό για οικογένεια και ευτυχία.

Αλλά δεν τα κατάφερε. Δεν υπήρχαν γαμπροί στον ορίζοντα. Η Νίνα ήταν μια πολύ κοινωνική γυναίκα, έτσι για να μην βαριέται, έψηνε λιχουδιές και κερνούσε τους γείτονες. Από συγγενείς είχε μόνο μία ξαδέρφη που ζούσε στην πρωτεύουσα. Είχαν πολύ ζεστές σχέσεις, παρά το ότι συναντιόνταν σπάνια.

Ωστόσο, σε κάθε γιορτή αντάλλασσαν κάρτες. Αυτό συγκινούσε τη Νίνα βαθιά στην ψυχή της. Ναι, μια μικρή κίνηση, αλλά πολύ γλυκιά για μια μοναχική γυναίκα. Εξήμιση μήνες πριν, μια απόφοιτη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου ήρθε στο χωριό για πρακτική άσκηση. Την εγκατέστησαν αρχικά στο σπίτι της Νίνας. Ο επικεφαλής του χωριού ζήτησε από τη Νίνα να φιλοξενήσει τη κοπέλα μέχρι να τελειώσει η ανακαίνιση του διπλανού σπιτιού.

Η Νίνα ήταν πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Κατά τη διάρκεια που η Ιννα ζούσε μαζί της, έγιναν πολύ καλές φίλες. Η Ιννα ήταν πολύ όμορφη κοπέλα. Η Ιννα ήταν σε χαρούμενη διάθεση. Τελικά τελείωσε η ανακαίνιση στο σπίτι και αυτή τακτοποιούσε και δημιουργούσε άνεση. – Τώρα είμαστε γειτόνισσες! Υπέροχα, έτσι; – ενθουσιάστηκε η γυναίκα. Τακτοποιούσαν την κουζίνα όταν ξαφνικά παρατήρησαν μια ανθρώπινη φιγούρα έξω από το παράθυρο. Οι γυναίκες κοιτάχτηκαν έκπληκτες.

Στη βεράντα στεκόταν μια γυναίκα με κάποιον άντρα. Το καλοκαίρι η ξαδέρφη της Νίνας ήρθε να τη δει, αλλά δεν ήρθε μόνη. Είχε φέρει μαζί της και τον γιο της. Μόλις τις είδε, η Νίνα έτρεξε να τις αγκαλιάσει και τα δάκρυα έτρεξαν από τα μάτια της. Στην πρώτη κιόλας συνάντηση, μεταξύ της Ιννας και του Ρόμαν, πετάχτηκε η σπίθα. Άρχισαν να περνάνε πολύ χρόνο μαζί. Μετά τελείωσε η άδεια του Ρόμαν και έπρεπε να επιστρέψει πίσω. Η Νίνα, παρατηρώντας την κοπέλα, έβλεπε καθαρά ότι είχε ερωτευτεί. Ο Ρόμαν επίσης δεν ήταν αδιάφορος προς αυτήν. Αντάλλαζαν γράμματα όλη την ώρα μετά την αναχώρησή του. Και όταν ήρθε η επόμενη άδειά του, ήρθε για να την πάρει μαζί του.

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *