— Μάσα, άκουσέ με. Περίμενε, μην κλαις. Εκεί που πάω, πληρώνουν πολύ καλά. Έτσι έτυχε, αλλά δεν πρέπει να τα παρατάμε. Θα βγάλω λεφτά και θα ξαναρχίσουμε από την αρχή. — Ο Βάνια προσπαθούσε να την ηρεμήσει.
Η Μάσα κούνησε απελπισμένα το κεφάλι.
— Όχι, Βάνια, όχι. Δεν θέλω. Κανένα χρήμα δεν αξίζει τη ζωή.
— Τι ζωή; Τι είναι αυτά που λες; Άλλα χρόνια ζούμε, κανείς δεν πάει για καβγά. Μην ανησυχείς τόσο. Πιστεύεις ότι θα πάω να πεθάνω και θα σε αφήσω μόνη σου; Όχι, πρέπει να κρατηθείς λίγο, μέχρι να αρχίσω να βγάζω λεφτά. Έχουμε πού να μείνουμε. Τουλάχιστον το διαμέρισμα το κρατήσαμε.
Η Μάσα αναστέναξε.
— Βαν, δεν χρειαζόμαστε πια αυτή την επιχείρηση. Ας πάει στο διάολο. Για να χάσουμε πάλι τα πάντα σε μια εβδομάδα; Και μάλιστα έπρεπε να πουλήσουμε τα πάντα…
— Μασά, δεν βλέπω άλλη λύση για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι αξίζω κάτι.
Αναστέναξε ξανά, γνωρίζοντας ότι εκείνη τον καταλάβαινε πολύ καλά, αλλά δεν τον ενέκρινε καθόλου.
Η Μάσα ήξερε ότι ο άντρας της δεν θα ηρεμούσε. Αυτό που είχε συμβεί ήταν, φυσικά, πολύ οδυνηρό. Είχαν χτίσει τη δουλειά τους για σχεδόν δέκα χρόνια, όλα πήγαιναν καλά, όλα τους έβγαιναν. Και μετά, σαν μικρά παιδιά, έπεσαν σε απατεώνες, και μάλιστα ξένους. Τώρα δεν υπήρχε καμία λύση.
Δύο μέρες μετά, ο Βάνια έφυγε για να υπηρετήσει στο στρατό.
Η Μάσα είχε την αίσθηση ότι της είχαν ξεριζώσει τη μισή καρδιά. Τρέμει κάθε φορά που χτυπούσε το τηλέφωνο, και αν χτυπούσε η πόρτα, την έπιανε πανικός.
Πέρασε ένας μήνας, ο πανικός δεν μειώθηκε, αντίθετα, γινόταν όλο και μεγαλύτερος. Η Μάσα ήταν σίγουρη: κάτι κακό θα συμβεί, σίγουρα θα συμβεί.
Χτύπησε η πόρτα νωρίς το πρωί. Κοίταξε το ρολόι, τα πόδια της σταμάτησαν να την ακούνε. Με δυσκολία έφτασε μέχρι την πόρτα και την άνοιξε. Όταν είδε τον άντρα με τη στολή, κατάλαβε αμέσως.
Δεν πρόλαβε να πει τίποτα, και η Μάσα γλίστρησε στον τοίχο. Ξύπνησε στο νοσοκομείο, αρχικά δεν μπορούσε να καταλάβει τι συνέβαινε, πού βρισκόταν. Και μετά, όταν κατάλαβε, θυμήθηκε και άρχισε να ουρλιάζει, να φωνάζει.
Αποδείχθηκε ότι ήταν μια εβδομάδα μεταξύ ουρανού και γης.
Την έβγαλαν από το νοσοκομείο μόνο μετά από μια εβδομάδα. Πήγε αμέσως στο νεκροταφείο. Σταυρός, ούτε φωτογραφίες, τίποτα. Δεν της έδωσαν καμία αποζημίωση, είπαν ότι η έρευνα συνεχίζεται. Όλα είναι τόσο ακατανόητα εκεί…
Η Μάσα γύρισε σπίτι. Μια μέρα ολόκληρη έτρεχε από τη μια γωνία στην άλλη. Και μετά αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει έτσι.
Για το μικρό διαμέρισμα, και μάλιστα για επείγουσα πώληση, δεν πήρε και πολλά. Αμέσως ζήτησε από το μεσιτικό γραφείο να της βρει ένα μικρό σπιτάκι κάπου μακριά από τον κόσμο, από την πολιτεία. Της βρήκαν ένα 300 χιλιόμετρα μακριά από το μέρος όπου ζούσε.
***
Όταν το ταξί σταμάτησε, η Μάσα κοίταξε με τρόμο την παλιά καλύβα που αγόρασε χωρίς καν να τη δει.
«Εδώ θα μείνεις;» Ο ταξιτζής την κοίταξε με απορία.
«Ακριβώς εδώ. Πόσο μου χρωστάς;» Η Μάσα μάζεψε τις δυνάμεις της και κοίταξε τον οδηγό.
Πήρε τα χρήματα και την κοίταξε.
«Τρελάθηκαν εντελώς, τρελάθηκαν από το πλούτο, δεν ξέρουν πια πώς να διασκεδάσουν», μουρμούρισε.
Η Μάσα δεν άκουσε αυτά τα λόγια. Ούτε είχε διάθεση να τα ακούσει. Στεκόταν μπροστά στο παλιό σπίτι και σκεφτόταν ότι δεν θα μπορούσε να ζήσει εδώ. Αλλά να επιβιώσει…
— Λοιπόν, Μασ, αλήθεια, δεν είμαστε καλοί; — χαίρεται η γιαγιά Κλαυδία.
— Είμαστε καλοί και εμείς, και οι κακοποιοί που άφησαν την τσάντα στο δάσος.
— Ας μην το θυμόμαστε καν, ας ζήσουμε το σήμερα και το τώρα.
— Αλλά κάτι πρέπει να θυμόμαστε — παρενέβη ο Ιβάν. — Μασ, για τρία χρόνια έκανα αιτήσεις… Εν ολίγοις, ο άντρας σου είναι ήρωας. Ξέρω ότι αυτό ήταν σημαντικό για σένα. Πρέπει να πάμε στην πόλη, να πάρουμε όλα τα έγγραφα, και εκεί σε περιμένει το μετάλλιο που του απονεμήθηκε μετά θάνατον.
Η Μάσα στάθηκε σιωπηλή για λίγο, μετά έσφιξε τον άντρα της.
— Ευχαριστώ. Ήταν πραγματικά πολύ σημαντικό για μένα.
Ο Βάνια την χάιδεψε στο κεφάλι.
— Πώς νομίζεις, τι θα είναι το μωρό μας;
— Δεν με νοιάζει, αρκεί να είναι υγιές.
Ο Βάνια αναστέναξε.
— Πρέπει να σκεφτούμε να χτίσουμε ένα σχολείο.
Η Μάσα γέλασε.
— Τι, δεν θα κάνεις αμέσως το πανεπιστήμιο;
Αγκαλιάστηκαν και γύρισαν το πρόσωπό τους προς το χωριό. Θα έκαναν τα πάντα για να ευημερήσει αυτό το μέρος, για να γίνουν οι άνθρωποι εδώ πιο ευτυχισμένοι.
