Αγαπητά μου παιδιά! Αύριο θα έρθετε να με επισκεφθείτε γιατί είναι η επέτειός μου. Θα δεις ότι γερνάω.
Σας παρακαλώ, κάντε υπομονή και προσπαθήστε να καταλάβετε το στάδιο της ζωής που περνάω…
Αν εγώ ή ο μπαμπάς σας πούμε κάτι που σας είπαμε πριν από ένα χρόνο, αν επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ιστορίες ξανά και ξανά, μη μας διακόπτετε για να κάνετε μια ενοχλητική παρατήρηση: “Αυτό μας το είπατε πριν από λίγα λεπτά”…
Απλά ακούστε. Ακούστε. Προσπάθησε να θυμηθείς όταν ήσουν μικρή και σου διάβαζα το ίδιο παραμύθι ξανά και ξανά μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.
Όταν σου λέω ότι δεν θέλω να κάνω μπάνιο τώρα, μη θυμώνεις και μη με ενοχλείς. Αντίθετα, σκέψου πώς συνηθίζαμε να σε πείθουμε να κάνεις ένα ντους τα βράδια μετά από μια δύσκολη μέρα δουλειάς όταν ήσουν παιδί.
Δεν τον συμπαθούσες πραγματικά, έτσι δεν είναι; Όταν βλέπεις πόσο αδαής είμαι σε ό,τι αφορά τη νέα τεχνολογία, δώσε μου χρόνο να μάθω.
Και μην με κοιτάς έτσι… Θυμάσαι πώς σου έμαθα υπομονετικά πώς να κάνεις κάτι καινούργιο; Πώς σου έμαθα πώς να ντύνεσαι, να χτενίζεσαι, να λύνεις καθημερινά πολύπλοκα ζητήματα της ζωής σου… Έρχονται μέρες που θα παρατηρείς όλο και πιο έντονα ότι γερνάω.
Σε παρακαλώ, κάνε υπομονή. Και προσπαθήστε να καταλάβετε τι περνάω, προσπαθώντας να καταλάβω τα gadgets και το Skype σας… Αν μερικές φορές χάνω τον ειρμό της σκέψης μου ή το νήμα της συζήτησης, δώστε μου χρόνο να θυμηθώ για τι πράγμα μιλάμε.
Μην είστε νευρικοί. Μην είστε ανυπόμονοι ή αλαζόνες. Απλά να ξέρεις ότι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα είναι να είμαι μαζί σου. Θα κατέχεις πάντα την κύρια θέση στην καρδιά μου…
