Ως μητέρα δύο θυγατέρων που είναι πλέον παντρεμένες και ζουν χωριστά από εμένα, πάντα μου άρεσε να είμαι μόνη μου. Όταν η δεύτερη κόρη μου παντρεύτηκε πριν από τέσσερα χρόνια και με άφησε, ανακουφίστηκα πολύ.
Έγινα η δική μου νοικοκυρά και αποφάσισα τι θα μαγειρεύω, πότε και πώς θα καθαρίζω και τι θα κάνω στον ελεύθερο χρόνο μου. Ποτέ δεν ένιωσα μοναξιά- πάντα βρίσκω κάτι να κάνω μόνη μου. Διαβάζω βιβλία, βλέπω ταινίες, πηγαίνω βόλτες ή κάθομαι με τις ώρες δίπλα στο παράθυρο, πίνω τσάι και σκέφτομαι κάθε λογής πράγματα. Τώρα, στα 59 μου, έχω τρία εγγόνια – δύο γιους από τη μεγαλύτερη κόρη μου και μια νεογέννητη κόρη από τη μικρότερη.
Και οι δύο κόρες μου έχουν υπέροχους συζύγους, ζουν καλά και συντηρούν τις οικογένειές τους. Αλλά όταν οι κόρες μου παντρεύτηκαν, τους είπα αμέσως να μην υπολογίζουν σε μένα ως φροντιστή για τα εγγόνια τους.
Τους ξεκαθάρισα ότι δεν επρόκειτο να γίνω νταντά, ακόμη και στα γηρατειά μου. – Έχω τη δική μου επιχείρηση και έχω και προσωπική ζωή.
Άρχισα να βγαίνω με έναν άνδρα και με βγάζει συχνά βόλτες. “Συνήθιζα να μην επιτρέπω στον εαυτό μου καμία σχέση εξαιτίας των θυγατέρων μου, έδινα όλη μου την προσοχή και τον χρόνο μου στα παιδιά μου”, είπα σε μια συζήτηση με μια φίλη, “κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια για να μεγαλώσω τις κόρες μου και δεν υπήρχε καθόλου βοήθεια από τον σύζυγό μου. Τα έκανα όλα μόνη μου.
Τώρα θέλω να ζω για τον εαυτό μου και να απολαμβάνω τη ζωή ακόμα και στα γεράματά μου. Η μεγαλύτερη κόρη μου μου είπε πρόσφατα ότι ήθελε να πάει στη δουλειά, αλλά δεν μπορούσε να βρει νταντά για τον μικρότερο γιο της.
Μου πρότεινε να παραιτηθώ από τη δουλειά μου και να τον προσέχω. Αρνήθηκα, εξηγώντας ότι έχω τη δική μου ζωή και δεν μπορώ να είμαι υπεύθυνος για τα παιδιά της. Δεν επιτρέπω στα εγγόνια μου να έρχονται σε μένα τη νύχτα και δεν θέλω να είμαι η μπέιμπι σίτερ τους.
Καταλαβαίνω ότι οι κόρες μου μπορεί να χρειαστούν τη βοήθειά μου στο μέλλον, αλλά τώρα πρέπει να ζήσω για τον εαυτό μου.
Η μεγαλύτερη κόρη μου πιστεύει ότι είμαι κακή γιαγιά επειδή δεν φτιάχνω τηγανίτες, δεν σκάβω τον κήπο και δεν φροντίζω τα παιδιά της. Αλλά νομίζω ότι είναι εγωιστικό εκ μέρους της να περιμένει από μένα να κάνω αυτά τα πράγματα.
Θέλω να πιστεύω ότι οι κόρες μου θα με καταλάβουν με τα χρόνια και θα υποστηρίξουν την επιθυμία μου για ειρήνη μαζί τους στα γηρατειά μου.
