Έτυχε στα εφηβικά μου χρόνια να αρρωστήσω πολύ και μετά από αυτό οι γιατροί μου είπαν ότι δεν θα μπορούσα να κάνω άλλα παιδιά, παρά μόνο με ένα παιδί. Ήμουν ακόμα παιδί τότε, δεν καταλάβαινα πολλά πράγματα, και η μαμά μου καθόταν εκεί και έκλαιγε. Και μετά άρχισα να βγαίνω με κορίτσια. Πάντα έλεγα σε όλους ότι είχα προβλήματα υγείας. Για κάποιους ανθρώπους δεν ήταν πρόβλημα, αν και υπήρχαν κάποιοι που με παράτησαν.
Έτυχε να ερωτευτώ παράφορα μια κοπέλα. Αρχίσαμε να βγαίνουμε και στη συνέχεια της έκανα πρόταση γάμου. Δεν ήθελα να της πω ότι δεν θα μπορούσαμε ποτέ να κάνουμε παιδιά: φοβόμουν μήπως τη χάσω, δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς την αγαπημένη μου. Δεν ξέρω πώς συνέβη, αλλά αμέσως μετά το γάμο, η γυναίκα μου μου είπε ότι περίμενε παιδί.
“Είμαστε παντρεμένοι μόλις λίγους μήνες και ήδη στράφηκε εναντίον μου”, σκέφτηκα και κατέστρωσα ένα σχέδιο εκδίκησης. Αποφάσισα να μη μιλήσω για την αρρώστια μου μέχρι να γεννηθεί το παιδί, να μη μιλήσω για τη γνώση μου για την απιστία της και όταν γεννηθεί, να την αφήσω περήφανα και χωρίς οίκτο. Οι φίλοι μου με έπεισαν, λέγοντάς μου ότι το παιδί θα υποφέρει, δεν έφταιγα εγώ που η μητέρα ήταν ερωτύλος. Και τι θα συνέβαινε αν η γυναίκα μου αποφάσιζε να εγκαταλείψει το παιδί; Αλλά ήμουν πληγωμένος και συντετριμμένος και αποφάσισα να πάω μέχρι τέλους.
Και τότε γεννήθηκε η κόρη μας. Πήγα στο πολικό σπίτι για να αφήσω τη γυναίκα μου και να εκφράσω όλα όσα σκεφτόμουν γι’ αυτήν. Η γυναίκα μου καθόταν στο κρεβάτι και κρατούσε στην αγκαλιά της το αγγελούδι της. Η κόρη μου ήταν τόσο όμορφη που έμεινα άφωνος, αγκάλιασα την κόρη μου, φίλησα τα δαχτυλάκια της ενώ κοιμόταν γλυκά. Δεν μπορούσα να εγκαταλείψω την κόρη μου, παρόλο που ήταν από άλλον άντρα. Τότε η μητέρα έκανε αμέσως ένα τεστ πατρότητας και ήταν 99,9%.
Τα θαύματα μπορούν να συμβούν! Ήμουν ακόμα παιδί τότε, δεν καταλάβαινα πολλά πράγματα και η μητέρα μου καθόταν εκεί και έκλαιγε. Και μετά άρχισα να βγαίνω με κορίτσια. Πάντα έλεγα σε όλους ότι είχα προβλήματα υγείας. Για κάποιους ανθρώπους δεν ήταν πρόβλημα, αν και υπήρχαν κάποιοι που με παράτησαν. Έτυχε να ερωτευτώ παράφορα μια κοπέλα. Αρχίσαμε να βγαίνουμε και στη συνέχεια της έκανα πρόταση γάμου.
Δεν ήθελα να της πω ότι δεν θα μπορούσαμε ποτέ να κάνουμε παιδιά: φοβόμουν μήπως τη χάσω, δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς την αγαπημένη μου. Δεν ξέρω πώς συνέβη, αλλά αμέσως μετά το γάμο, η γυναίκα μου μου είπε ότι περίμενε παιδί. “Είμαστε παντρεμένοι μόλις λίγους μήνες και ήδη στράφηκε εναντίον μου”, σκέφτηκα και σκέφτηκα ένα σχέδιο εκδίκησης. Αποφάσισα να μη μιλήσω για την αρρώστια μου μέχρι να γεννηθεί το μωρό, να μη μιλήσω για την απιστία, και όταν γεννηθεί, να την αφήσω περήφανα και χωρίς οίκτο.
Οι φίλοι μου με έπεισαν, λέγοντας ότι το παιδί θα υποφέρει, δεν έφταιγε που η μητέρα του ήταν ερωτύλος. Και τι θα συνέβαινε αν η γυναίκα μου αποφάσιζε να εγκαταλείψει το παιδί; Αλλά ήμουν πληγωμένος και συντετριμμένος και αποφάσισα να πάω μέχρι τέλους. Και τότε γεννήθηκε η κόρη μας. Πήγα στο πολικό σπίτι για να αφήσω τη γυναίκα μου και να εκφράσω όλα όσα σκεφτόμουν γι’ αυτήν.
Η γυναίκα μου καθόταν στο κρεβάτι και κρατούσε στην αγκαλιά της το αγγελούδι της. Η κόρη μου ήταν τόσο όμορφη που έμεινα άφωνος, αγκάλιασα την κόρη μου, φίλησα τα δαχτυλάκια της ενώ κοιμόταν γλυκά. Δεν μπορούσα να εγκαταλείψω την κόρη μου, παρόλο που ήταν από άλλον άντρα. Τότε η μητέρα έκανε αμέσως ένα τεστ πατρότητας και ήταν 99,9%. Θαύματα συμβαίνουν!
