Από την παιδική μου ηλικία, έχω διδαχθεί ότι πρέπει να βοηθάς την οικογένεια και τους φίλους σου. Ήμουν πάντα υπάκουο κορίτσι, βοηθούσα τη μητέρα μου με τις δουλειές του σπιτιού, μαγείρευα το δείπνο, έστρωνα το τραπέζι για την άφιξη των γονιών μου και βοηθούσα τον μικρότερο αδελφό μου με τα μαθήματά του.
Πριν παντρευτώ, δούλευα και βοηθούσα τους γονείς μου και έδινα χρήματα στον αδελφό μου. Μετά το γάμο, πήραμε υποθήκη για ένα μικρό διαμέρισμα. Έπρεπε να δουλέψουμε σκληρά. Η οικογένειά μου ζητούσε συνέχεια βοήθεια.
Προσπαθούσαμε να μην αρνούμαστε. Σύντομα αποκτήσαμε ένα παιδί και πήγα στο μαιευτήριο. Το παιδί απαιτούσε πολλά χρήματα και δεν μπορούσαμε να ανταπεξέλθουμε. Δεν ήταν πλέον δυνατό να βοηθάμε τους άλλους.
Χρειαζόμασταν βοήθεια εμείς οι ίδιοι. Οι συγγενείς μας άρχισαν να προσβάλλονται. Δεν καταλάβαιναν και δεν αποδέχονταν την κατάστασή μας. Αλλά δεν μου αρέσει να κάθομαι και να μην κάνω τίποτα. Σύντομα βρήκα μια νέα δουλειά που θα μπορούσα να κάνω από το σπίτι.
Ασχολήθηκα με τη χειροτεχνία. Στην αρχή δεν υπήρχαν πελάτες, αλλά δεν στεναχωρήθηκα και δεν έχασα την ελπίδα μου. Καθώς οι παραγγελίες αυξάνονταν, αυξάνονταν και τα κέρδη μου. Πέρασαν τρία χρόνια και το εισόδημά μου ξεπέρασε αυτό που κέρδιζα στη δουλειά μου.Ήμουν ευτυχισμένη, αλλά οι συγγενείς μου δεν συμμερίζονταν τη χαρά μου.
Έκαναν δυσάρεστες συζητήσεις για εμάς. Τώρα κρύβω το εισόδημά μου από αυτούς. Μόλις οι συγγενείς μου μάθουν ότι παραιτήθηκα από τη δουλειά μου και εργάζομαι από το σπίτι, θα αρχίσουν πάλι τις δυσάρεστες συζητήσεις.
Και δεν θέλω να τους εξηγήσω ότι κερδίζω περισσότερα στο σπίτι απ’ ό,τι στην προηγούμενη δουλειά μου, γιατί θα αρχίσουν πάλι να μου ζητούν να δανειστώ χρήματα, μιλώντας για έλλειψη κεφαλαίων και δανείων. Ίσως με την πάροδο του χρόνου μάθουν να ζουν χωρίς τη βοήθειά μας.
Εξάλλου, δεν μπορώ να δίνω τα χρήματα που χρειάζεται το παιδί μου δεξιά και αριστερά. Αφήστε τα να δουλέψουν και να τα κερδίσουν μόνα τους.
